Ως παραψωρίαση χαρακτηρίζεται μία ομάδα δερματικών νοσημάτων διαφορετικής αιτιολογίας μεταξύ τους, που ωστόσο μοιάζουν κλινικά με την ψωρίαση.Κλινικά διακρίνουμε:την παραψωρίαση κατά μικρές πλάκες,την παραψωρίαση κατά μεγάλες πλάκες,την οξεία λειχηνοειδή πιτυρίαση(PLEVA) και τη χρόνια λειχηνοειδή πιτυρίαση.

Η παραψωρίαση κατά μικρές πλάκες εμφανίζεται με βλάβες του δέρματος(πλάκες μικρότερες από 5 εκατοστά),με ήπια απολέπιση και ρυτιδωμένη επιφάνεια(σαν τσιγαρόχαρτο) που διατάσσονται παράλληλα με τις γραμμές του δέρματος στον κορμό και τα άκρα και μπορεί να μοιάζουν με «δακτυλιές». Δεν εκδηλώνουν συμπτώματα και πιθανόν να μη χρειάζονται θεραπεία.Η νόσος διαρκεί επί έτη ή και δεκαετίες και μπορεί να υποχωρήσει αυτόματα. Ο δερματολόγος, μετά τον κλινικό έλεγχο θα επιβεβαιώσει την παραψωρίαση κατά μικρές πλάκες με βιοψία δέρματος και θα χορηγήσει αγωγή όπως τοπικά κορτικοστεροειδή και φωτοθεραπεία με UVB ή PUVA σε εκτεταμένες βλάβες.Πρέπει περιοδικά να γίνεται επανέλεγχος του δέρματος του ασθενούς, για την σπάνια πιθανότητα εξαλλαγής σε σπογγοειδή μυκητίαση (λέμφωμα του δέρματος).

Η παραψωρίαση κατά μεγάλες πλάκες,εμφανίζεται με βλάβες που έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από 5 εκατοστά και στην επιφάνειά τους έχουν ατροφία και ποικιλοδερμία.Παρουσιάζεται και στα μη ηλιοεκτεθειμένα μέρη του σώματος και δύσκολα διαφοροδιαγιγνώσκεται από τη σπογγοειδή μυκητίαση.Ο δερματολόγος έχοντας υπόνοια της νόσου θα προβεί σε βιοψία δέρματος(και ανοσοιστοχημικό έλεγχο) και θα επιβεβαιώσει ότι πρόκειται για παραψωρίαση κατά μεγάλες πλάκες.Η νόσος μπορεί να επιμένει για χρόνια και οι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται συστηματικά και με επανειλημμένες βιοψίες, διότι η πιθανότητα εκτροπής σε σπογγοειδή μυκητίαση (λέμφωμα δέρματος) είναι συχνότερη και επικίνδυνη(10-30%).

Το λέμφωμα του δέρματος χαρακτηρίζεται από επικοισμό του δέρματος από έναν κυρίαρχο κυτταρικό κλώνο που ανάλογα το είδος του,διαχωρίζει τα λεμφώματα γενικά σε πρωτοπαθή Τ-δερματικά λεμφώματα και σε δερματικά Β-λεμφώματα.Η πιο συνηθισμένη μορφή δερματικού λεμφώματος είναι η σπογγοειδής μυκητίαση που είναι Τ-δερματικό λέμφωμα και συνήθως προσβάλει άτομα μεγάλης ηλικίας και όχι μόνο.Η σπογγοειδής μυκητίαση μπορεί να μιμηθεί οποιαδήποτε δερματοπάθεια και απαιτεί μεγάλη κλινική εμπειρία για τη διάγνωση-ταυτοποίηση της.Ένας γενικός κανόνας είναι οτι δερματοπάθεια που επιμένει παρά τη θεραπευτική αγωγή και πληρεί κάποια κλινικά κριτήρια πρέπει να εγείρει την υπόνοια σπογγοειδούς μυκητίασης.Τα λεμφώματα του δέρματος αποτελούν δύσκολο διαγνωστικό σκόπελο και η έγκαιρη δίαγνωση και θεραπεία τους είναι καθοριστικής σημασίας.