Η ατοπική δερματίτιδα είναι μια φλεγμονώδης δερματοπάθεια με κληρονομική προδιάθεση ,που χαρακτηρίζεται από διαταραχή του ανοσολογικού συστήματος του δέρματος και του επιδερμικού φραγμού(ο βαθμός ενυδάτωσης του δέρματος μείωνεται δραματικά).Πρόκειται για μια πολύ συχνή (5-25%) δερματική πάθηση των παιδιών, ιδιαίτερα κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής.  Η πάθηση είναι χρόνια, με εξάρσεις και υφέσεις.

Η νόσος ξεκινά συνήθως κάτω από την ηλικία των 5 ετών και προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η ισχυρή κληρονομικότητα(αν είχαν οι γονείς),η μόλυνση του περιβάλλοντος,η συνύπαρξη και άλλων ατοπιών(π.χ αλλεργικό άσθμα,αλλεργική ρινίτιδα).

 

Συμπτώματα της ατοπικής δερματίτιδας είναι:

  • Ξηρό δέρμα με αποφολίδωση, απολέπιση
  • Κοκκινίλα και πρήξιμο του δέρματος που σχηματίζει φολίδες.
  • Ευαίσθητο δέρμα με έντονο κνησμό (φαγούρα)
  • Παχύ και σκληρό δέρμα μετά από συνεχή κνησμό(λειχηνοποίηση).

Η ατοπική δερματίτιδα εμφανίζει τους κάτωθι κλινικούς τύπους:

  • Βρεφικός τύπος (2 μηνών – 2ετών), συχνά προσβάλλει το πρόσωπο, ιδιαίτερα τα μάγουλα, τον λαιμό, το δέρμα πίσω από τα αυτιά, το τριχωτό της κεφαλής και την περιοχή γύρω απ το στόμα.
  • Παιδικός τύπος (2-12 ετών) με κνησμώδεις εκζεματικές πλάκες συχνότερα στις εσωτερικές πτυχές των χεριών (αγκώνες, καρποί), στις πτυχές των ποδιών (πίσω από τα γόνατα, ποδοκνημική), στο λαιμό και στη ραχιαία επιφάνεια των χεριών.Έχει έντονες εξάρσεις και υφέσεις.
  • Τύπος των ενηλίκων όπου εδώ κυριαρχεί λόγω χρονιότητας της νόσου το παχύ και ξηρό δέρμα με κάποια στοιχεία υπερμελάγχρωσης(λειχηνοποιημένο).

Διάγνωση – θεραπεία ατοπικής δερματίτιδας

Οριστική θεραπεία στην ατοπική δερματίτιδα δεν υπάρχει. Η πάθηση διαρκεί χρόνια, με εξάρσεις και υφέσεις. Ωστόσο, στα περισσότερα παιδιά υποχωρεί σταδιακά πριν την προσχολική ή προεφηβική ηλικία. Η ατοπική δερματίτιδα δεν είναι απειλητική για την αύξηση και ανάπτυξη του παιδιού.

Ο Δερματολόγος μετά από κλινική εξέταση-επιβεβαίωση της νόσου θα χορηγήσει ειδικά ενυδατικά προιόντα(θεραπεία εκλογής) προκειμένου να μειώσει την ξηρότητα και τον ερεθισμό του δέρματος, ενώ εάν υπάρχει επιμόλυνση των βλαβών μπορεί να χορηγήσει και αντιβιοτική αγωγή.

Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθούν αντισταμινικά για τη μείωση του κνησμού,τοπικά κορτικοστεροειδή για τις περιόδους έξαρσης και για μικρό χρονικό διάστημα,πιο σπάνια per os κορικοστεροειδή και σε ανθεκτικές περιπτώσεις ατοπικής δερματίτιδας σε μεγάλα παιδιά και εφήβους ακόμα και κυκλοσπορίνη.

Για την ατοπική δερματίτιδα χρησιμοποιούνται ειδικά και εκλεκτικά οι αναστολείς καλσινευρίνης(τακρόλιμους,πιμεκρόλιμους) που έχουν απόλυτη έγκριση για τη θεραπεία της νόσου.Οι ουσίες αυτές έχουν ισχυρή ανοσοτροποποιητική και αντιφλεγμονώδη δράση και δίδονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα,χωρίς να επιφέρουν τις ανεπιθύμητες ενέργειες που προκαλεί αντίστοιχα η μακροχρόνια χρήση των τοπικών κορτικοστεροειδών.

Ο Δερματολόγος θα δώσει επίσης συγκεκριμένες οδηγίες για τη χρήση προϊόντων που δεν ερεθίζουν και ενυδατώνουν το δέρμα και για την αποφυγή ουσιών που μπορούν να προκαλέσουν υποτροπές. Επίσης, οδηγίες για την τροφή και την ένδυση του παιδιού και την αποφυγή του ξεσμού.

Η παρακολούθηση του ατόμου με ατοπική δερματίτιδα από τον δερματολόγο του, πρέπει να είναι συστηματική.